یا ابا صالح مددی آقا

حضور امام رضا (ع) در ايران، موجب رشد و گسترش تشيّع شد و خاطره خوش اسلام ناب پيش از خلافت امويان و عباسيان و طعم شيرين عدالت علوى را براى آنان زنده كرد. مناظره ‏هاى علمى على بن موسى الرضا (ع) با دانشمندان اديان و مذاهب گوناگون، افزون بر آشكار ساختن توانمندى علمى و مذهبى آن حضرت، سبب فزونى فعاليت‏ هاى شيعيان در خراسان شد، ايرانيان، به ويژه خراسانيان به ائمه اطهار (ع) به ويژه امام رضا (ع) ارادت و محبت بسيارى داشتند. در قرن دوم هجرى به دليل فشارهاى امويان و عباسيان، سادات به ايران مهاجرت كردند. پس از آمدن امام رضا (ع) به ايران نيز عده ‏اى از علويان به اين سرزمين آمدند كه بعدها تحت تعقيب عباسيان قرار گرفتند و بسيارى از آنان در شهرهاى گوناگون به شهادت رسيدند. 1 يكى از فعاليت ‏هاى امامان معصوم (ع)، تربيت شخصيت‏ هاى اسلامى و شيعى بوده است تا از اين راه، فرهنگ غنى شيعه را در ميان مردم بگسترانند. امام رضا (ع) نيز شاگردانى تربيت كرد كه در گسترش و تبيين انديشه ‏هاى آن حضرت نقش بسيارى ايفا كردند. برخى از اين شاگردان ايرانى بودند. دانشمندانى مانند اباصلت هروى، فضل بن شاذان نيشابورى، زكريا ابن آدم قمى، عبدالله بن مبارك نهاوندى، حسن بن سعيد اهوازى، محمد بن فضل رخجى و محمد بن سليمان ديلمى برخى از ياران ايرانى امام رضا (ع) بودند. 2
پى‏ نوشت‏ ها:
__________________________________________________
(1). سيّد حسن حر، امام رضا (ع) و ياران، صص 151 و 152.
(2). همان، ص 133.

خدایا راه درست را نشانم ده مرا به مجازاتت عقوبت نکن هر چه از خیر دارم از توست تو منشأ همه خبرها هستی،خدایا ستایش مخصوص تو است واز کسی جز او کمک نمیگیرم،دستمو بگیر رهایم،نکن.

تا تورا دارم دزدی نیست واکر دزدی باشد شیرین است.